| English to Greek: The Miracles of the Quar'an | |
Source text - English
Fourteen centuries ago, God sent down to humanity the Qur’an as a book of guidance. He called upon people to be guided to the truth by adhering to this book. Since the day of its revelation to the day of resurrection, this last divine book will remain the sole guide for humanity.
The matchless style of the Qur’an and the superior wisdom in it are definite evidence that it is the word of God. In addition, the Qur’an has many miraculous attributes proving that it is a revelation from God. One of these attributes is the fact that a number of scientific truths that we have only been able to uncover by the technology of the 20th century were stated in the Qur’an 1,400 years ago.
| Translation - Greek
Πριν από δεκατέσσερις αιώνες, ο Αλλάχ έστειλε στην ανθρωπότητα το Κοράνι σαν ένα βιβλίο καθοδήγησης. Κάλεσε τους ανθρώπους να ακολουθήσουν το δρόμο της αλήθειας μένοντας πιστοί στις προσταγές του βιβλίου αυτού. Από τη μέρα της αποκάλυψής του μέχρι τη μέρα της ανάστασης, αυτό το ύστατο θεϊκό βιβλίο θα παραμείνει ο μοναδικός καθοδηγητής για την ανθρωπότητα.
Το αριστουργηματικό ύφος που χρησιμοποιείται στο Κοράνι καθώς και η ανυπέρβλητη σοφία που συναντά κανείς μέσα σ΄ αυτό αποτελούν αδιάσειστα στοιχεία ότι πρόκειται για το λόγο του Αλλάχ. Εκτός από αυτό, το Κοράνι έχει πολλά θαυμαστά χαρακτηριστικά τα οποία αποδεικνύουν ότι είναι μια αποκάλυψη που προέρχεται από τον Αλλάχ. Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτά είναι το γεγονός ότι πολλές επιστημονικές αλήθειες που καταφέραμε να αποσαφηνίσουμε με την τεχνολογία του 20ου αιώνα διατυπώθηκαν μέσα στο Κοράνι πριν από 1400 χρόνια.
|
| English to Greek: A Poison Tree | |
Source text - English
A Poison Tree
I was angry with my friend:
I told my wrath, my wrath did end.
I was angry with my foe:
I told it not, my wrath did grow.
And I watered it in fears,
Night and morning with my tears;
And I sunned it with smiles,
And with soft deceitful wiles.
And it grew both day and night,
Till it bore an apple bright,
And my foe beheld it shine,
And he knew that it was mine,
And into my garden stole,
When the night had veiled the pole.
In the morning, glad I see
My foe outstretched beneath the tree.
William Blake
| Translation - Greek
Ένα Δέντρο Δηλητήριο
Με χόλωσε ο φίλος μου, ο φίλος κι αδελφός:
Και με τα λόγια μέσα μου ημέρεψε ο θυμός.
Με χόλωσε κι ο άσπονδος, ενάντιος εχθρός μου:
Κουβέντα δεν ξεστόμισα, γιγάντεψε ο θυμός μου.
Και την οργή στα νάματα των φόβων μου βυθίζω
Ολημερίς την έχθρα μου με δάκρυα ποτίζω,
Στον ήλιο από τα γέλια μου λούζω τη μάνητά μου
Τη ραίνω μες τα ήπια κι απατηλά τεχνάσματά μου.
Κι εκείνη, ώριμη γίνεται, μέρα και νύχτα ανθίζει, ,
Ώσπου από τα τρίσβαθα μήλο λαμπρό καρπίζει,
Βλέπει ο εχθρός πώς έλαμπε, βαθύχρωμος καρπός ,
Κι αμέσως το κατάλαβε, τον γέννησε ο θυμός-
Λάθρα μέσα στον κήπο μου αχνοπατεί, τρυπώνει
Στον κόσμο όταν τα πέπλα της η νύχτα πια απλώνει
Τέρψη γλυκιά στο χάραμα το είναι μου φλογίζει
Όταν το δέντρο της οργής μου τον εχθρό νεκροστολίζει.
|
| English to Greek: So I Said I Am Ezra | |
Source text - English
So I said I am Ezra
So I said I am Ezra
and the wind whipped my throat
gaming for the sounds of my voice
I listened to the wind
go over my head and up into the night
Turning to the sea I said
I am Ezra
but there were no echoes from the waves
The words were swallowed up
in the voice of the surf
or leaping over the smells
lost themselves oceanward
Over the bleached and broken fields
I moved my feet and turning from the wind
that ripped sheets of sand
from the beach and threw them
like seamists across the dunes
swayed as if the wind were taking me away
and said
I am Ezra
As a word too much repeated
falls out of being
so I Ezra went out into the night
like a drift of sand
and splashed among the windy oats
that clutch the dunes
of unremembered seas
A.R. Ammons, The Selected Poems 1951-1977 | Translation - Greek
Είπα λοιπόν πως είμαι ο Έζρα
Είπα λοιπόν πως είμαι ο Έζρα
κι ο άνεμος μαστίγωσε το λάρυγγά μου
παιχνιδιάρικα για τους ήχους της φωνής μου
Άκουσα τον άνεμο
να υψώνεται πάνω από το κεφάλι μου και ψηλά μέσα στη νύχτα
Γυρνώντας προς τη θάλασσα είπα
είμαι ο Έζρα
μα δεν ακούστηκαν αντίλαλοι από τα κύματα
Οι λέξεις εξαφανίστηκαν
μεσ’ στην κυματωγή
ή πηδώντας πάνω απ’ τη φουσκοθαλασσιά
χάθηκαν προς στον ωκεανό
πάνω από τα ξασπρισμένα και κομματιασμένα λιβάδια
Κούνησα τα πόδια μου και αποστρέφοντας το πρόσωπό μου από τον άνεμο
που θέριζε κύματα άμμου
από την ακτή και τα πέταγε
σαν θαλάσσια αχλύ απάνω από τις θίνες
λικνίστηκα λες κι ο άνεμος μ’ έπαιρνε μακριά
κι είπα
είμαι ο Έζρα
Όπως μια λέξη χιλιοειπωμένη
παύει πια να υπάρχει
έτσι εγώ ο Έζρα βγήκα μέσα στη νύχτα
σαν ένα στροβίλισμα της άμμου
κι ανέβλυσα ανάμεσα στ’ ανεμοδαρμένα άγανα της βρώμης
που αδράχνουνε τις θίνες
των λησμονημένων θαλασσών
|
